...بی تار و پود...

...این کوه غم‌انگیز‌تر از همیشهفرو ریخت انگار هرلحظه، هر مرگ، هر بودن را... زیسته است مانندِ نوزادی که نگاهش کردم و مُرد... از این همه سستی و خلل  آشفته می‌شویم بویناک به هرسو "همچو بیگانه که بر بیگانه".مرداد نود و چهار,دماوندیه,دماوندیه بهار,دماوندیه اول,دماوندیه محمد تقی بهار,دماوندیه 2,معنی دماوندیه,درس دماوندیه,قصیده دماوندیه,سایت دماوندیها,شرح دماوندیه ...ادامه مطلب